GLAUCUS ex Potnia Boeotiae vico

GLAUCUS ex Potnia Boeotiae vico

Sisyphi fil. qui cum equas suas a coitu cohiberet, quo essent velociores, Venus indignata furotem eis tantum immisit, ut dominum dilacerarint. Virg. Georg. l. 3. v. 266. et seqq.

Scilicet ante omnes furor est insignis equarum;

Et mentem Venus ipsa dedit, quo tempore Glauci

Potniades malis membra absumpsêre quadrigae.

Strab. l. 9. p. 408. et 409. Ἔςτι δὲ καὶ ἡ Δίρκη κρήνη καὶ Ποτνίαι, ἐφ᾿ ὧν μυθευεται τὰ περὶ τὸν Ποτνιέα Γλαῦκον, τὸν διαπαςθενςθα ὑπὸ τῶν Ποτνιάδων ἵππων, τῆς πόλεως πλησίον. Fabulae occasionem narrat Palaepharus, his verbis: Φασὶν ὅτι καὶ οὗτος κατεβρώςθη ὑπὸ τῶν ἵππων, ᾶγνοοῦντες, ὅτι ἱπποτροφῶν, καὶ τῶν ὀικείων οὐδενὸς ἐπιμελούμενος, καὶ μεγάλας δαπἀνας ποιούμενος, ἐπετρίβη, καὶ ἐπέλιπεν αὐτὸν ὁ βίος. Unde Proverb. Glaucus alter. Nic. Lloydius.